Από πού  πήραν το όνομά τους οι χώρες της Ευρώπης

Η Ευρώπη, είναι μια ήπειρος στην οποία σήμερα συνυπάρχουν 50 αναγνωρισμένα - από τα Ηνωμένα Έθνη - κράτη. Είναι η δεύτερη μικρότερη σε έκταση ήπειρος μετά την Ωκεανία, η τρίτη σε πληθυσμό μετά την Ασία και την Αφρική και η δεύτερη πιο πυκνοκατοικημένη μετά την Ασία. 

Οι περισσότερες της χώρες έχουν μια μακραίωνη ιστορία με την δική μας (την Ελληνική) ως αρχαιότερη να έχει επηρεάσει τον πολιτισμό τους.

Η λέξη  Ευρώπη ετυμολογείται πιθανώς από τις λέξεις ευρύς και ώψ («ανοιχτομάτης, με μεγάλα μάτια»). Μια άλλη θεωρία θέλει την προέλευση της λέξης από το ακκαδικό erebu («δύω»).

Ας δούμε από που πήραν το όνομά τους οι χώρες της Ευρώπης

Αγγλία: 

Η ονομασία της χώρας στα Αγγλικά είναι “England”. Το “land”, σημαίνει “χώρα” (όπως πολλοί θα γνωρίζουμε). Το “Eng” προέρχεται από την λέξη “Angeln” όπου ήταν η ονομασία μίας Γερμανικής φυλής, προερχόμενη από την περιοχή του Ρήνου, η οποία εποίκισε το νησί κατά τον πρώιμο μεσαίωνα. Η προφορά του “Α” ως “Ε” προφανώς επηρέασε στο αρχικό γράμμα της λέξης το οποίο σήμερα προφέρεται ως “Ι”!. Στα Ελληνικά, χρησιμοποιούμε την λατινική ονομασία της χώρας (Anglia). 

Αλβανία:

 Στα Ελληνικά, όπως και στις περισσότερες γλώσσες του κόσμου έχει καθιερωθεί η Λατινική ονομασία της χώρας (Albania) από την ονομασία “Albani” με την οποία ο Κλαύδιος Πτολεμαίος κατέγραψε τον 2ο αι. π.Χ. την Ιλλυρική φυλή που ζούσε στην περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων. Στα Λατινικά, η λέξη “Alba” σημαίνει “λευκός” και προέρχεται από την Αρχαία Ελληνική “Αλφός”. Πιθανότατα, έτσι να χαρακτήριζαν την περιοχή, από τα καλυμμένα από χιόνι βουνά της (κάπως έτσι, πήραν το όνομα τους και οι Άλπεις).  Οι Αλβανοί όμως, από τον 17ο αιώνα, ονομάζουν την χώρα τους Shqipëria (Σκιπερία). Το όνομα αυτό προέρχεται από το ρήμα “shqipoj” το οποίο σημαίνει “μιλώ καθαρά”. Χρησιμοποίησαν αυτόν τον ορισμό, ώστε να διαχωριστούν από τις υπόλοιπες φυλές των Βαλκανίων μιλώντας μεταξύ τους την “καθαρή γλώσσα”. 

Αυστρία: 

Η ονομασία της Αυστρίας (Austria) είναι ο εκλατινισμός της σύνθετης γερμανικής λέξης Osterreich (από τις λέξεις Oster και Reich) το οποίο σημαίνει "Ανατολική Αυτοκρατορία”. Έτσι είναι και η ονομασία της χώρας στα Γερμανικά όπου είναι και η επίσημη γλώσσα της. 

Βέλγιο:

 Η χώρα, μέχρι και σήμερα διατηρεί την λατινική της ονομασία “Belgium” η οποία προέρχεται από μία Κέλτικη φυλή που υπήρχε μεταξύ των ποταμών του Ρήνου και του Σηκουάνα. Στα κελτικά, ως Μπελγκ (Belg) χαρακτηρίζονταν οι πολύ θυμωμένοι άνθρωποι (δηλαδή, μια περιγραφή των Ρωμαίων ως “άγριοι” για το συγκεκριμένο φύλλο). 

Βουλγαρία: 

Η προέλευση του ονόματος της γειτονικής μας χώρας έχει δύο εκδοχές. Η μία είναι από το λατινικό “Bulgari” που σημαίνει “Οι άνδρες (που προέρχονται) από τον Βόλγα και η άλλη από το Τουρκικό “Bulga” που σημαίνει “Ανάμικτοι” λόγω των πολλών και διαφορετικών εθνοτήτων που ζούσαν στην περιοχή. 

Γαλλία:

 Στα Γαλλικά, η χώρα ονομάζεται “France” όπου σημαίνει η “Χώρα των Φράγκων” Η ετυμολογία της λέξης προέρχεται από την Γερμανική λέξη “frankon” που σημαίνει “ακόντιο” λόγω των όπλων που χρησιμοποιούσαν οι φυλές που ζούσαν στην περιοχή κατά την Ρωμαϊκή Περίοδο. Στα Ελληνικά, χρησιμοποιούμε ατόφια την Λατινική ονομασία της περιοχής “Gallia” όπου προέρχεται από την λέξη “Gallus” που σημαίνει “κόκορας”. 

Γερμανία: 

Ο Ιούλιος Καίσαρας, ονόμασε “Germania” την περιοχή των φυλών που ζούσαν δυτικά του Ποταμού Ρήνου χρησιμοποιώντας την λατινική λέξη “germanus” που έχει την έννοια του αδελφωμένου ή συγγενικά στενά συνδεδεμένου (δηλαδή, μιας ομάδας φυλών οι οποίες ήταν άριχτα συνδεδεμένες). Αν και στην Αγγλική γλώσσα (όπως και στην δική μας) έχει υιοθετηθεί η Λατινική ονομασία, (Germany από το Germania), οι λατινογενείς γλώσσες (Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά, Πορτογαλικά κλπ) χρησιμοποιούν πλέον την ονομασία που προέρχεται επίσης από την λατινική λέξη Alemanni που προσδιορίζει μία φυλή που ζούσε στο βόρειο τμήμα του Ρήνου (τους Αλαμαννούς). Στα Γερμανικά όμως, η ονομασία της χώρας είναι “Deutschland” προερχόμενη από την παλαιο-Γερμανική λέξη “diutisc” που σημαίνει “λαϊκό” και το “land” που σημαίνει “χώρα”. Δηλαδή, οι Γερμανοί έχουν ονομάσει την χώρα τους “Λαϊκή Γη” ή “Χώρα του Λαού”. 

Ελβετία: 

Στα Ελληνικά, υιοθετούμε την λατινική ονομασία “Helvetia” η οποία προέρχεται από την ονομασία μίας Κελτικής φυλής (Helvetii) που προϋπήρχε στην περιοχή της σημερινής χώρας. Η ονομασία “Switzerland” την οποία οι Ελβετοί χρησιμοποιούν (παραλλαγμένη στις τέσσερις επίσημες γλώσσες της χώρας) προέρχεται από την λέξη “Schwyz” όπου είναι η ονομασία ενός των ιδρυτικών Καντονιών της χώρας και το “land” που σημαίνει “χώρα”. 

Ελλάδα: 

Η ετυμολογία της ονομασίας “Ελλάς” χάνεται κάπου στα βάθη της μεγάλης ιστορίας της χώρας μας. Για αυτό δεν υπάρχει κάποια ξεκάθαρη ή κοινώς αποδεχτή εξήγηση πέρα από θεωρίες. Μία από αυτές είναι πως η λέξη “Έλληνες” προέρχεται από την Ελληνική Μυθολογία και προέκυψε από τον γενάρχη και Βασιλιά Έλληνα, υιό του Δία και της Πανδώρας η οποία ήταν κόρη του Δευκαλίωνα και της Πύρρας. Στον υπόλοιπο δυτικό κόσμο (με ελάχιστες εξαιρέσεις) το όνομα της χώρας μας προέρχεται από την Λατινική ονομασία “Graecia” που κυριολεκτικά σημαίνει “Η Χώρα των Γραικών”. Η λέξη “Γραικοί” προέρχεται από τον αδελφό του μυθικού Βασιλιά Έλληνα, τον Γραικό. Ο Αριστοτέλης και ο Απολλόδωρος αναφέρουν: “πρώτον μεν Γραικοί νυν δε Έλληνες”. Όσο λοιπόν και να μας κακοφαίνεται μερικές φορές (κυρίως για λόγους άγνοιας της ιστορίας) που οι ξένοι μας αναφέρουν ως “Greece” και όχι “Hellas” η προέλευση και των δύο ονομασιών προέρχονται από την ίδια μυθική οικογένεια. Απλά οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν την παλαιότερη και αυτή καθιερώθηκε στις περισσότερες σύγχρονες ευρωπαϊκές γλώσσες. Στην Τουρκική, την Αραβική την Ινδική και την Εβραϊκή γλώσσα, η χώρα μας ονομάζεται “Χώρα των Ιώνων”. Η μόνη γλώσσα που χρησιμοποιεί την ονομασία “Ελλάς για την χώρα μας, είναι η Νορβιγηκή (“Hellas”).

Ιρλανδία: 

Το νησί πήρε το όνομα του, από μία αρχαία Γαελική θεά, την Έιρα,. Γι αυτό και στα Ιρλανδικά, το όνομα της χώρας είναι Έιρε (Éire). Από εκεί προέρχεται και η Αγγλική λέξη “Ireland” όπου σημαίνει “Η Χώρα της Έιρα”. Το “Ιρλανδία” που χρησιμοποιούμε στα Ελληνικά, είναι μία από τις πολλές περιπτώσεις που απλώς η ξένη λέξη προσαρμόζεται στην Ελληνική φθογγολογία.

Ισλανδία:

 Προέρχεται από την Ισλανδική ονομασία “Ísland” που σημαίνει “Η Χώρα των Πάγων”.

Ισπανία: 

Εικάζεται πως το όνομα της Ιβηρικής αυτής χώρας, προέρχεται από τους Καρχηδόνιους χαρακτηρίζοντας την στην γλώσσα τους ως “i spn ya” όπου και σημαίνει “Η χώρα που σμιλεύονται μέταλλα”. Μια άλλη εκδοχή, είναι να προέρχεται πάλι από τους Καρχηδόνιους κι από τις λέξεις “Ι Shpania” που σημαίνει “Η χώρα των Κουνελιών”. Η Ελληνική εκδοχή, που θέλει το όνομα της χώρας να προκύπτει από την λέξη “Ἑσπερία” υπό την έννοια “Η χώρα που δύει ο Ήλιος” μάλλον δεν ισχύει, διότι η φθογγική απόκλιση μεταξύ των Λατινικών λέξεων “Hesperia” και “Hispania” είναι μεγάλη. Από παραφθορά της Λατινικής ονομασίας “Hispania” προέρχονται και οι ονομασίες της χώρας σε όλες τις γλώσσες. 

Ιταλία:  

 Παραδοσιακά λέγεται ότι προέρχεται από το Vitali, όνομα μιας φυλής που εγκαταστάθηκε στην Καλαβρία, το όνομα της οποίας ίσως κατά κάποιο τρόπο συνδέεται με το λατινικό vitulus "μοσχάρι". Ή ίσως το όνομα της χώρας προέρχεται απευθείας από το vitulus ως «γη των βοοειδών», ή μπορεί να είναι από μια ιλλυρική λέξη ή από έναν αρχαίο ή θρυλικό ηγεμόνα Italus. Το σύγχρονο έθνος χρονολογείται από γεγονότα του 1859-60 και ολοκληρώθηκε με την προσθήκη της Βενετίας το 1866 και της Ρώμης το 1870.

Κύπρος: 

Η προέλευση του ονόματος του “Νησιού της Αφροδίτης” είναι αβέβαιη. Ήδη το συναντάμε στα Ομηρικά Έπη. Μία από τις εκδοχές είναι, να πήρε το όνομα της από τον ομώνυμο βασιλιά που ίδρυσε την πρώτη πόλη στο νησί μετά τον Τρωικό Πόλεμο. Μία άλλη, είναι να προήλθε από την αρχαία ελληνική λέξη “Κυπάρισσος” (κυπαρίσσι).

Λουξεμβούργο: Προέρχεται από την κελτικής προέλευσης λέξη “Lucilem” που σημαίνει “Μικρό” και την Γερμανική λέξη “Burg” που σημαίνει “Κάστρο”. Ως “Lucilemburg” ήταν η αρχική ονομασία της χώρας για να καταλήξει παραφθαρμένη στην Γαλλική και την Γερμανική γλώσσα (με μικρή ορθογραφική διαφοροποίηση μεταξύ των) ως Luxemburg.

Μάλτα: 

Από την αρχαία Ελληνική ονομασία του νησιού “Μελίτη” η οποία σημαίνει “μέλι”.

Νορβηγία: 

Ευρωπαϊκό έθνος στο δυτικό τμήμα της Σκανδιναβικής χερσονήσου, μεσαία αγγλικά Nor-weie, από την παλιά αγγλική Norweg, Norþweg "Νορβηγία, η νορβηγική ακτή", από την παλιά σκανδιναβική Norvegr "βόρεια οδός, ένας δρόμος που οδηγεί στο βορρά," από norðr ( βλέπε βόρεια) + vegr "τρόπος," από το πρωτογερμανικό *wegaz"πορεία ταξιδιού, τρόπος" (από τη ρίζα PIE *wegh- "να πάω, να μετακινηθώ, να μεταφέρω με όχημα"). Σε αντίθεση με το suthrvegar "south way", δηλαδή τη Γερμανία, και το austrvegr "east way", τα εδάφη της Βαλτικής.

Ολλανδία: 

Αρχικά, ως Ολλανδία, ονομαζόταν μέρος της σημερινής χώρας. Η ονομασία προέρχεται από τις Γερμανικές λέξεις “holt land” που σημαίνουν “Δασώδης Γη”.  Στα Ολλανδικά όμως, η ονομασία της χώρας είναι “Nederland” (Κάτω Χώρα) όπως και στα Αγγλικά “Netherlands” (Κάτω Χώρες)  λόγω του ότι μέρος του επιπέδου της χώρας είναι κάτω από την στάθμη της θάλασσας, η οποία συγκρατείται με φράγματα.

Ουγγαρία: 

Η Ελληνική ονομασία, προέρχεται από τις Τουρκικές λέξεις “on ogur” που σημαίνει “δέκα τόξα” με την έννοια των “δέκα φυλών” που υπήρχαν στην περιοχή και ενώθηκαν υπό τον Αττίλα. Από την Ελληνική λέξη “Ούγγροι” προέκυψε και το όνομα της χώρας στα Λατινικά “Hungaria”. Οι Ούγγροι όμως, ονομάζουν την χώρα τους ως “Magyarország” (Χώρα των Μαγιάρων). Το Μαγιάρος “Magyar” προκύπτει από τον γενάρχη των Ούγγρων, Μαγκόρ, ο οποίος είχε έναν αδελφό που τον έλεγαν “Ουνόρ” από όπου και προκύπτει η ονομασία “Ούννοι”.

Ουκρανία: 

Η ονομασία της χώρα (“Ουκράινα” στα Ουκρανικά) είναι σλαβικής προέλευσης από τις λέξεις “ου” που σημαίνει “προς” και “κράι” που σημαίνει “άκρη”. Η ονομασία προέκυψε πιθανότατα από τους Ρώσους ορίζοντας την περιοχή της σημερινής χώρας ως άκρη της δικής τους.

Πολωνία: 

Προέρχεται από την εθνότητα των Πολωνών συν την κατάληξη “-ια” που προσδιορίζει χώρα. Η ονομασία “Πολωνοί” προέρχεται από την ονομασία του σλαβικού φύλου που εμφανίστηκε κατά τον 9ο αιώνα στην περιοχή της σημερινής χώρας και το αρχικό του όνομα ήταν “Πολάνιοι” (Polanie). Πιθανότατα να προέρχεται από την Πολωνική λέξη “pole” που σημαίνει “πεδιάδα”. Δηλαδή, οι Πολωνοί θα μπορούσαν να λέγονται και “Πεδινοί” και η χώρα τους “Χώρα των Πεδινών”. 

Πορτογαλία:

Αρχικά, η χώρα ήταν γνωστή στις Ρομανικές Γλώσσες ως “Portucale” (Πορτουκάλε) από την λατινική λέξη “Portus” που σημαίνει λιμάνι και το “Cale” όπου ήταν η ονομασία ενός λιμανιού που βρισκόταν στον Ποταμό Ντούρο (κοντά στην σημερινή πόλη Πόρτο). Η ονομασία “Cale” είναι άγνωστης προέλευσης, πιθανότατα Κελτικής.

Ρουμανία:

 Το όνομα της χώρας, καθιερώθηκε επισήμως το 1866 από τον Βασιλιά Κάρολο τον Πρώτο. Η προέλευση του όμως είναι από την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, όπου είχε κατακτήσει την χώρα με τους γηγενείς, να εκλατινίζονται και να διαφοροποιούνται αρκετά από τις σλαβικές φυλές της ανατολικής Ευρώπης. 

Ρωσία: Σημαίνει “Η Χώρα των Ρως (Ρώσων)”. Τόσο στα Ρωσικά όσο και στις υπόλοιπες γλώσσες έχει καθιερωθεί η Ελληνική ονομασία από την Βυζαντινή Εποχή. Η προέλευση όμως της ονομασίας “Ρως” προέρχεται από τα παλαιά Νορβηγικά (γλώσσα των Βίκινγκ) και από την λέξη “Ροντς” που σημαίνει “κωπηλάτες”.

Σκωτία:

 Προέρχεται από το φύλο των Σκωτών. Αν και η Ελληνική ορθογραφία δεν συνάδει με την λέξη “σκότος” υπάρχει μία θεωρία που υποστηρίζει την ελληνική ετυμολογική της προέλευση. Εκείνη που κυριαρχεί, είναι πως προέρχεται από την Γαλικιακή λέξη “Sgaothaich” που σημαίνει “ορδή” (πιθανότατα λόγω των αρχαίων φυλετικών ορδών της περιοχής).

Σουηδία: 

Η ονομασία της χώρας στα Σουηδικά είναι “Sverige” προερχόμενη από τις λέξεις “Svea” που σημαίνει σου “Σουηδικό” και “Rike” που σημαίνει βασίλειο. Η λέξη “Svea” πιθανότατα να προέρχεται από την Πρώτο - Γερμανική λέξη “sweba” που σημαίνει “ανεξάρτητος”. Κατά την παλαιά Αγγλική γλώσσα, οι Σουηδοί, ονομαζόντουσαν “Swedes” για να προκύψει η σημερινή ονομασία “Sweden”. Κάτι ανάλογο έχει συμβεί και με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές γλώσσες, όπως και με την Ελληνική.

Τουρκία: 

εθνικό όνομα, άγνωστης προέλευσης. Λέγεται ότι σημαίνει «δύναμη» στα τούρκικα. Πρβλ. κινέζικο tu-kin, που καταγράφηκε από  177 π.Χ. ως το όνομα ενός λαού που ζούσε νότια των βουνών Αλτάι (που ορισμένοι ταυτίζουν με τους Ούνους). Στα περσικά, το τουρκικό, εκτός από το εθνικό όνομα, θα μπορούσε επίσης να σημαίνει "έναν όμορφο νέο", "έναν βάρβαρο", "ένα ληστή. 

Φινλανδία: 

 (Fenni+land."χαμηλή γη που καλύπτεται εξ ολοκλήρου ή εν μέρει από νερό, έλος που αφθονεί σε χονδροειδή βλάστηση", παλιά αγγλικά fenn "λάσπη, τέλμα, βρωμιά; fen, marsh, moor," από την πρωτο-γερμανική *fanja- "βάλτο, έλος" , από το PIE *poino-, από τη ρίζα *pen- " βάλτος»

ΠΗΓΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

https://www.etymonline.com/

https://www.wikipedia.org/

https://en.wiktionary.org/